Verbinding en Omdenken: twee sporen komen samen

Verbinding, erkenning, Omdenken, Omdenkkringen, Stichting Omdoen, Wieteke Snijder coaching en advies,

Verbinding en omdenken: twee sporen komen samen


In de auto op weg naar een afspraak beluisterde ik zoals elke maandag de Omdenken-podcast. Dit keer een special over de Omdenkkringen die van start zijn gegaan. Geestelijk vader van Omdenken Berthold Gunster sprak met de initiatiefnemers van de pilot Omdenkkringen. Zij vertelden over hun ervaringen met hun pilot-groepen, Hoe ze deze samenbrachten, onzekerheden, opbrengsten, het elkaar ontmoeten en ruimte maken voor ieders inbreng.

Afgelopen weekend attendeerde mijn vader mij op het interview dat Annemiek Schrijver had met psychiater Jim van Os in De Verwondering. Ik beluisterde het gesprek in mijn podcast-app op de terugweg. Jim sprak over verbinding als medicijn, bijvoorbeeld bij psychose. Over hoe we niet genezen door afstand, maar door nabijheid. Over hoe herstel begint waar mensen elkaar werkelijk ontmoeten. Willen erkennen dat ze het ook niet weten, maar willen helpen zoeken naar de zin. En ik merkte: dit is eigenlijk hetzelfde gesprek als dat met Omdenken. Alleen de taal verschilt.

Waar Jim spreekt over psychose, herstel en zingeving, spreekt Berthold met de initiatiefnemers over omdenken, kwetsbaarheid en de kracht van de groep. Maar beiden raken aan hetzelfde: de menselijke behoefte aan verbinding en betekenis. Aan samen doen. Een luisterend oor zonder oordeel, het delen van verwarring, het zoeken naar wat klopt. Behoefte aan erkenning en herkenning in de problemen die we ondervinden als mens.

Stichting Omdoen faciliteert dat mensen elkaar vinden om zulke gesprekken aan te gaan. Niet omdat alles opgelost moet worden, maar omdat het al helpt om je uit te kunnen spreken. Dat is precies wat Van Os bedoelt: positieve zingeving groeit in contact.

Ik vind het ontroerend dat psychiatrie en omdenken elkaar op deze manier ontmoeten. En zelfs met de uitgesproken intentie: er staan bijna honderdduizend Nederlanders op de wachtlijst voor de GGZ. Terwijl heling niet iets is wat met je gebeurt, maar iets wat tussen ons ontstaat. Waar we moeite voor moeten willen doen. Moed voor op moeten durven brengen om onszelf kwetsbaar op te stellen en tijd nemen in ons drukke schema voor niet-weten, elkaar toelaten, ook als het schuurt. We hebben elkaar en positieve zingeving nodig om mens te blijven. Met nieuwsgierige, open, oordeelloze luisteraars. Het begint waar we elkaar echt ontmoeten.

Welke rol speelt ontmoeten in jouw leven? Ik vind het leuk als je terugpraat. Neem contact met me op of laat een reactie achter. Wil je elke week mijn schrijfsel in je tijdlijn op LinkedIn? Volg me of stuur me een connectieverzoek.

Uit de loopgraven

Wieteke snijder coaching en advies, loopgraven, relatietherapie, relatiecoaching, relatie coaching, loopgraven, ruzie, toenadering, loopgraaf, trench, uit je loopgraaf

Uit de loopgraven

In relatiesessies hoor ik partners regelmatig dezelfde zin tegen elkaar uitspreken: “Ik ken jou ondertussen zo lang, ik ken jou door en door.”

Deze zin klinkt logisch en je kunt het als liefdevol ervaren, zeker als je al veel hebt meegemaakt samen. Maar er zit een gevaar in. Want als je denkt dat je de ander volledig kent, schuif je je nieuwsgierigheid aan de kant. In plaats van vragen te stellen, vul je in. In plaats van luisteren, interpreteer je. En als je je dan aan je partner gaat ergeren, ontstaat er een loopgravenoorlog.

Sommigen reageren door te proberen de ander subtiel te sturen of zelfs te manipuleren. Te motiveren, over te halen, te bemoedigen. Niet omdat ze slecht willen doen, maar omdat ze hopen dat het gedrag verandert dat hen zo raakt. Wat ze niet doorhebben is het mechanisme: hoe meer je duwt, hoe kleiner de kans is dat de ander zich werkelijk laat zien. Deze wordt eerder uitgenodigd om zich in te graven, de hakken in het zand te zetten en de patstelling te laten verharden.

Het kleine stapje naar de ander

Gelukkig is er een andere weg. Een zachte. En moedige. Vaak is er maar een heel klein stapje uit de loopgraven nodig, in de richting van je partner. Niet met de bedoeling om te oordelen of corrigeren, maar met de houding van: “Ik wil begrijpen wat jou beweegt.”

Dat kleine stapje maakt ruimte. Schept veiligheid. Je partner voelt zich vrij om te vertellen waarom hij of zij iets doet. Waar het gedrag vandaan komt. Of waar het toe dient. En precies op dat moment kan er iets verschuiven.

Wanneer gedrag zijn functie verliest

Vaak blijkt dat het gedrag waar je je aan stoorde, zijn noodzaak verliest zodra er opnieuw verbinding is. In die nieuwe ruimte kunnen partners elkaar opnieuw ontmoeten, zonder druk om te veranderen, zonder afkeuring.

De uitnodiging

Het vraagt moed om als eerste in beweging te komen. En het vraagt open, eerlijke nieuwsgierigheid om écht te luisteren. Maar wie bereid is om de loopgraven te verlaten, ontdekt dat er in het midden een plek ligt waar je elkaar werkelijk kunt zien en steeds opnieuw kunt ontmoeten.

Wil jij je partner opnieuw ontmoeten? Neem contact met me op voor een oriënterend gesprek. Dat is altijd gratis. Wil je elke week mijn schrijfsel in je tijdlijn op LinkedIn? Volg me of stuur me een connectieverzoek.

Slechts één gesprek verwijderd

vader, Wieteke snijder coaching en advies, relatiecoaching, gesprek,

Slechts één gesprek verwijderd

Er is een gesprek dat ik nog niet gevoerd heb. Een gesprek met mijn vader.
Het wacht. Soms dringt het zich aan me op, op onverwachte momenten.
Het is geen makkelijk gesprek, maar wel noodzakelijk.

Emotioneel en biologisch is hij mijn vader. Hij is liefdevol; ik heb me altijd door hem geliefde gevoeld. Maar hij voldeed voor mij niet aan de vaderrol. Hij was niet degene die leidde.

Mijn vader volgde. Stelde geen eisen. Als kind zag ik dat. Als puber begon ik hem erom te verachten en riep ik uit “Wat heb ik nou aan jou als vader?” En ergens ben ik daar nooit helemaal van teruggekomen.

Ik zette hem als het ware op een zijspoor. Hield en houd veel van hem, maar luisterde niet echt meer naar wat hij te zeggen had. Sloot mijn oren, zelfs als ik advies aan hem vroeg. Het kon vast niet veel te betekenen hebben, wat hij te vertellen had.

Eindelijk ben ik er klaar voor om mijn houding te veranderen. Te onderzoeken of ik weer dochter kan worden.

Niet de dochter die zich afzet of het beter denkt te weten. Maar de dochter die ziet: jij hebt mij het jouwe gegeven. Misschien was het niet wat ik dacht nodig te hebben. Maar je gaf me jouw liefde. Ik wil me niet langer boven jou plaatsen. Ik wil onder jou kunnen staan. Zoals dat hoort, in de stroom van generaties.

Dat gesprek wil ik binnenkort voeren. Want ik geloof dit:

Veel in het leven is één gesprek van ons verwijderd.
Eén gesprek dat iets losmaakt, opent, verzacht, verbindt.

Misschien heb jij ook zo’n gesprek in je leven.
Met een ouder, kind, collega, vriend. Of met jezelf.
Een gesprek dat je uitstelt uit angst, gemak, ongemak of oud zeer.

Het wordt belangrijker met de tijd én het is nooit te laat.

Ik ga het doen.

Durf jij het aan?

Van gedachten wisselen hierover? Neem contact met me op of laat een reactie achter. Wil je elke week mijn schrijfsel in je tijdlijn op LinkedIn? Volg me of stuur me een connectieverzoek.

Aanpassen of afstemmen

afstemmen, aanpassen, Wieteke snijder coaching en advies, pleasen, herstel, communicatie

Aanpassen of Afstemmen

Aanpassen. Afstemmen. Wat een wereld van verschil.

Aanpassen verwarde ik met liefde.
Met zorgzaamheid, met sociaal zijn, met verbondenheid.
Als ik jou aanvoelde, je voor was, meedacht, inschoof, verzachtte
dan voelde ik me veilig. Nodig. Geliefd.

Maar daaronder zat iets anders:
Mezelf zijn voelde vooral niet veilig.

Dus paste ik me aan.
Onzichtbaar. Vloeiend.
Zonder dat jij het doorhad.
Zonder dat ík het doorhad.

Tot ik mij leeg voelde.
Niet omdat er te veel jou was,
maar omdat er te weinig mij was overgebleven.

Langzaam leer ik afstemmen.
Niet verdwijnen in jou,
maar voelen: waar ben ík? In dit gesprek. Hier. In dit moment.

Dit vraagt lef.
Het vraagt een tussenmoment.
Een innerlijke check-in:

Is dit mijn waarheid, of zit ik in mijn patroon?

Ik ben nog niet altijd snel genoeg.
Soms ben ik al halverwege het aanpassen als ik het doorheb.
Maar ook dat is afstemmen:
even terugschakelen.
Even terugkomen.
Mezelf weer oppikken.

En steeds vaker kies ik anders.
Niet als afstand nemen.
Maar als bij mezelf thuiskomen.

Ook meer behoefte aan afstemmen en loskomen van het aanpassen? Neem contact met me op voor een oriënterend gesprek. Dat is altijd gratis. Wil je elke week mijn schrijfsel in je tijdlijn op LinkedIn? Volg me of stuur me een connectieverzoek.

Tussen de stiltes

stiltes, ruzie, relatie, therapie, Wieteke Snijder coaching en advies

Tussen de stiltes

Anna en Thomas* zijn al tien jaar samen. Hun leven lijken ze goed op orde te hebben: een huis, twee banen, een dochtertje van zes. Maar onderhuids schuurt het.

Als Anna thuiskomt na een lange werkdag, treft ze de woonkamer aan zoals ze die ’s ochtends achterliet: rommelig, speelgoed overal. Thomas zit op de bank met zijn telefoon. “Kon je niet even opruimen?” vraagt ze. Thomas zucht. “Ik ben ook moe, Anna. En de rommel ruimt zichzelf niet op.” Ze draait zich om en zwijgt.

Die avond eten ze in stilte. Het gesprek dat Anna eigenlijk wilde voeren – over hoe alleen ze zich voelt, over dat ze het gevoel heeft dat hij haar niet meer ziet – slikt ze in. Thomas merkt de spanning wel, maar zegt niets. Hij is bang dat ze weer gaat zeggen dat hij tekortschiet en hij heeft genoeg van haar kritiek.

Een week later barst de bom. Anna vindt een flirterig bericht op Thomas’ telefoon. Het blijkt niets ernstigs, maar het is genoeg om haar te laten ontploffen.”Je praat niet met mij, maar wel met háár?” valt ze uit. “Misschien omdat zij niet meteen alles verwijt!” roept Thomas terug. De ruzie is hard en eindigt in stilte.

De dagen daarna spreken ze amper tegen elkaar. Anna voelt zich genegeerd, Thomas voelt zich constant beoordeeld. Hun dochter merkt het en wordt opstandig. Ze realiseren zich dat hun stilzwijgen, kritiek en onbegrip niet alleen hen schaadt, maar ook hun kind.

Op een avond, terwijl ze beiden zwijgend op de bank zitten, zegt Anna zacht: “Ik kan niet meer tegen de stiltes. Ik wil je niet verliezen, maar ik weet niet meer hoe we moeten praten.” Thomas knikt. “Ik ook niet. Misschien hebben we hulp nodig.”

In de praktijk van de relatietherapeut
De eerste sessie begint stroef. Beiden zoeken woorden. Dan stelt de therapeut een simpele maar krachtige vraag:

“Wat zou er anders zijn in jullie relatie als jullie je allebei écht gehoord en begrepen voelden?”

Anna breekt. “Ik zou me weer veilig voelen.”
Thomas zegt: “Ik zou niet bang zijn om iets verkeerds te zeggen.”

Vanaf dat moment begint iets te verschuiven. Niet plotseling, niet makkelijk, maar wél samen.

Wil jij ook weer samenzijn in jullie relatie? Neem contact met me op voor een oriënterend gesprek. Dat is altijd gratis. Wil je elke week mijn blog in je tijdlijn op LinkedIn? Volg me of stuur me een connectieverzoek.

(*Anna en Thomas zijn natuurlijk niet hun echte namen)

Contact houden met jezelf in een drukke wereld

blog, Wieteke Snijder coaching en advies, houden, coaching, rust, vertraging, tempo, stilte, contact, mezelf,

Contact houden met jezelf in een drukke wereld

In deze wereld vol afleidingen en constante prikkels, vind ik het moeilijk om contact te houden met mijzelf. Er is altijd wel iets te beleven, doen, luisteren en zien. Mensen te ontmoeten, kennis te vergaren, herinneringen te maken. Al die prikkels houden me wel bezig en leiden me wel af, maar helpen me niet om in contact met mezelf te blijven. Daarom wil ik regelmatig actief afschakelen om momenten van stilte en reflectie te vinden.

Altijd ‘aan’

Mijn agenda vult zich automatisch met werk, sociale verplichtingen, to-do-lijstjes en onverwachte klussen. Daarnaast heb ik mijn huishouden, mantelzorg, onderhoud, de boeken die ik wil lezen, podcasts die ik wil luisteren, hobby’s en sport en natuurlijk de constante trekkracht van mijn telefoon. Als ik niet oplet, neem ik nooit echt de tijd om stil te zijn en na te denken over mijn eigen gedachten en gevoelens. Ik kan me overweldigd voelen door alle indrukken als ik geen ruimte heb voor introspectie. En me dan maar afvragen hoe het komt dat ik de zin in het leven soms niet meer kan vinden!

In de vertraging

Om me mentaal weerbaar te voelen heb ik zo nu en dan dus stilte en reflectie nodig. Ondertussen weet ik dat ik me met die behoefte in goed gezelschap bevind. Filosoof Lao Tzu zegt: “In de stilte kun je jezelf vinden.” Dat is fijn om te weten, maar meestal sta ik hartstikke in de doe-stand. Er is zoveel te doen! Zomaar ineens tot stilstand komen lukt me dan moeilijk alleen. Daarom ben ik jaren geleden begonnen met yoga-les. En tegenwoordig Tibetaanse meditatie. Even in de rust onderdompelen helpt me vertragen doordeweeks.

De natuur bepaalt zelf het tempo

Door bewust en actief de stilte op te zoeken, krijg ik meer rust om wél die boswandeling te maken en zo nu en dan in mijn schriftje mijn gedachten en gevoelens neer te schrijven. Dat levert me meer duidelijkheid op over wat er in me omgaat en welke kant ik op wil. Bovendien geeft het me ontspanning, waardoor ik ruimte heb om mogelijkheden te onderzoeken. Én het prikkelt mijn creativiteit.

Krijg jij ook jeuk van ‘in de vertraging’ en ‘de natuur bepaalt zelf het tempo’? Ook ik voel de weerstand opkomen bij zulke zinnetjes. Interessant! Juist die jeukwoorden willen je iets zeggen, maar je wilt het (nog) niet horen.

Ook rust en ruimte voor reflectie in je drukke leven? Neem contact met me op voor een gratis oriëntatiegesprek of een half uurtje telefonisch contact over een prangende vraag/onderwerp. Dat is altijd kosteloos.

Empathie of nie?

relatie, Wieteke Snijder coaching en advies, communicatie, blog, empathie, empathisch communiceren, invoelen, empathisch luisteren

Empathie of nie?

Je herkent het vast wel. Je hebt thuis een moeilijke ochtend gehad, komt op kantoor en deelt je zorgen met een collega. Jouw collega reageert met “Oh, dat herken ik! Bij mij is het nog veel erger. Vorige week nog…” En in plaats van dat er aandacht voor jouw verhaal, draait het gesprek dan ineens om de ervaringen van je collega. Deze collega reageert niet bepaald empathisch. Deze reactie kan jou het gevoel geven dat jouw problemen er niet toe doen of minder belangrijk zijn. In het vervolg kies je waarschijnlijk iemand anders om je zorgen mee te delen.

Aandacht voor jou en jouw gevoelens

Een empathisch persoon zal bijvoorbeeld zeggen: “Dat klinkt echt zwaar. Hoe voel je je nu?” of “Wat vervelend dat je dat hebt meegemaakt. Is er iets wat ik voor je kan doen?” Dit soort reacties laten zien dat ze zich kunnen inleven in jouw situatie en jouw emoties serieus nemen. Ze richten de aandacht op jou en je gevoelens, zonder hun eigen ervaringen of ongemakken centraal te stellen. Iemand die empathie toont, luistert aandachtig, stelt vragen en toont oprechte interesse in jouw gevoelens. Deze persoon maakt oogcontact, knikt begripvol en spiegelt soms jouw emoties. Hierdoor voel jij je begrepen en gesteund. 

Gezien, gehoord, begrepen

Of iemand empathisch reageert of niet, kan met veel factoren samenhangen. Feit is dat mensen zich meer gezien, gehoord en begrepen weten als de ander empathisch reageert. 

Sommige mensen willen je probleem ‘oplossen’ in plaats van eerst te begrijpen wat je doormaakt. Bijvoorbeeld: “Je moet gewoon wat relaxter zijn. Dan gaat het vanzelf beter.” Anderen veranderen snel van onderwerp of maken ze je probleem kleiner door te zeggen dat het ‘wel meevalt’ of ‘niet zo erg is’. Of beginnen over hun eigen problemen beginnen, zoals je collega. 

Merk het verschil

Als je let op deze signalen, zul je het verschil opmerken tussen mensen die empathie tonen en mensen met een andere agenda. De eerste luistert, toont begrip en stelt jouw gevoelens centraal. De tweede richt zich meer op zichzelf, biedt ongevraagd advies of minimaliseert jouw ervaringen. Door hierop te letten, kun je beter inschatten wie echt om jou geeft en wie vooral met zichzelf bezig is.

Zelf aan de slag met empathisch communiceren

Empathisch communiceren kun je ook gewoon zelf leren. Het begint met je bewust zijn van de kracht van woorden en het leren observeren van je eigen gedrag. Alsof je vanuit een helikoptertje jezelf observeert terwijl je communiceert. Natuurlijk horen bij empathisch communiceren ook een paar belangrijke kenmerken die je kunt toepassen. Wil je dit ook leren? Bijvoorbeeld samen met je partner of zelf in je gezin werken aan prettigere communicatie? Dat kan natuurlijk. Neem contact op voor de mogelijkheden.

Heeft jouw partner superkrachten?

superheld, relatie, communiceren, superkracht, moed, Wieteke Snijder coaching en advies, scheiden, ruzie,

Heeft jouw partner superkrachten?

Vind je dat je partner na zoveel jaar relatie nu toch echt wel zou moeten weten wat jij wilt en denkt? Vraag je je wel eens teleurgesteld af of je partner eigenlijk wel aanvoelt wat jij nodig hebt en waar jij naar verlangt? En klaag je dan in je hoofd (of tegen iemand anders) hierover? Dan is het tijd om je uit de droom te helpen. Niemand heeft superkrachten, ook je partner niet.

Geen superkrachten!? Wat nu?

Maar ja, die teleurstelling. Je bent echt niet tevreden met hoe het nu gaat. Twijfelt misschien zelfs of jullie relatie wel kan voortduren. Je reageert kribbig en snibbig op elkaar. Of jullie leven thuis langs elkaar heen. Het wordt er in elk geval niet gezelliger op. Zo had je je jullie relatie niet voorgesteld!

Spreek de superkrachten in jezelf aan

Tja, je relatie verbreken kan altijd, natuurlijk. Het is wel erg rigoureus, maar het kan. Wat ook kan, is onderzoeken wat je zelf kunt veranderen aan de situatie. Dat begint al met je te realiseren dat het onrealistisch is om superkrachten van je partner te verwachten. Superkrachten? Ja, dingen als gedachten lezen, onuitgesproken problemen oplossen en raden wat jou zo dwars zit. De tweede stap is je realiseren dat jij als partner kunt beginnen met communiceren. Erover praten dus. Daar is enige moed voor nodig, jouw superkracht. Misschien vind je dat wel doodeng. Want toen je eens probeerde te zeggen dat je niet meer zo gelukkig bent, liep het weer op ruzie uit. 

Van boos naar binnen

Wat kun je wél doen? Neem een beetje afstand en kijk naar jezelf. Richt je aandacht naar binnen. Voel wat je zo boos en teleurgesteld maakt. En wat je daarvoor graag in de plaats zou willen voelen. Wat wil je wél, wat heb je nodig? Neem de tijd om te reflecteren over je eigen behoeften en grenzen. Je gedachten aan papier toevertrouwen wil ook wel eens helpen om zaken helderder te krijgen. Als je eenmaal meer duidelijkheid hebt over wat je wilt, is het tijd om dit te communiceren.

Zet je communicatieknop aan

Probeer je gedachten en gevoelens zo precies mogelijk onder woorden te brengen. Dat kan best onwennig aanvoelen. Misschien komt je verhaal er hakkelend en stotterend uit, dat is oké. Alle begin is moeilijk. Zeg wat je dwars zit, waar je je zorgen over maakt, wat je moeilijk vindt. Wees eerlijk en open, en tegelijkertijd respectvol naar je partner toe. Luister ook naar wat je partner te zeggen heeft en probeer elkaar te begrijpen. Het kan helpen om je in te beelden dat je letterlijk door de ogen van je partner de wereld in kijkt. Vermijd beschuldigingen en verwijten, focus echt op het delen van je gevoelens en behoeften.

Doe je niks? Dan blijft het zo

Verzamel al jouw superkracht en heb de moed om je leven te veranderen. Het begint allemaal met de bereidheid om te leren en te groeien. Zelf, maar ook samen, in je relatie. Je onvrede aanpakken, elkaar beter leren begrijpen, leren communiceren vanuit begrip en verbinding. Daar gaat het om. Dat is spannend en kwetsbaar. En nodig. Want als je niks doet, levert het je ook niks op. 

Ook ik heb geen superkrachten (maar ik kan je wel helpen)

Vind je het té spannend, durf je het gesprek niet te openen omdat je bang bent voor nóg meer ruzie en verwijt? Als je wilt, kan ik je helpen een opening te maken om het gesprek aan te kunnen gaan. Bijvoorbeeld de tools om zelf het gesprek met je partner te beginnen. Of lukt het eerste gesprek zelf en besluiten jullie samen in therapie te gaan. Bij mij of bij iemand anders. Dat is moed tonen en je kwetsbaar opstellen. Maar: ook ik heb geen superkrachten; ik kan je alleen helpen als je me laat weten dat je wel een zetje kunt gebruiken. Dus neem contact met me op, even bellen kost niks. Wacht er niet mee; een beter moment dan nu komt er niet.

Diepere relaties? Leer open en eerlijk communiceren

open en eerlijk communiceren, Wieteke Snijder coaching en advies, non-verbale communicatie, nieuwsgierig, oefenen

Diepere relaties? Leer open en eerlijk communiceren

Communiceren vanuit een open, eerlijke en nieuwsgierige houding en zonder te oordelen is een kunst die de moeite van het leren waard is. Zeker als je op zoek bent naar diepere verbinding en eerlijke relaties. Het vergt bewustzijn, oefening en een open geest. Het begint met het erkennen van het oordelende stemmetje in je hoofd terwijl de ander spreekt. En het (zelf-)veroordelende stemmetje in je hoofd dat bepaalt wat je zelf zegt. Maar in plaats van die stemmetjes te laten domineren, kun je ervoor kiezen om ze te observeren en los te laten.

Stel je open voor de ander

Om echt te luisteren zonder te oordelen, is het nodig dat je je openstelt voor de perspectieven van de ander. Dat je je eigen overtuigingen en (voor)oordelen opzijzet en echt nieuwsgierig bent naar wat de ander te zeggen heeft. Stel vragen, toon interesse en probeer de wereld te zien vanuit de ogen van de ander. 

Let op je non-verbale communicatie

Vaak verraadt je lichaamstaal je ware gevoelens en meningen, zelfs al probeer je ze te verbergen. Het is zaak je eerst bewust te zijn van dit mechanisme en je eigen non-verbale signalen te herkennen. Zorg er vervolgens voor dat je in de interactie je eigen non-verbale communicatie opmerkt. Het zijn impulsen, gewoonten. Deze kun je leren beheersen en steeds bewust vervangen door een open, eerlijke en nieuwsgierige houding.

Wees geduldig met jezelf en blijf oefenen

Als je wilt, kun je ver komen. Naarmate je meer ervaring opdoet in het communiceren zonder te oordelen, zul je meer verbinding, respect en begrip ervaren. Dus wees geduldig met jezelf en blijf oefenen. Met elke gesprek en elke ontmoeting kun je een beetje beter worden in communiceren zonder te oordelen. En zul je beloond worden met diepere en meer vervullende relaties.

Wil je meer oefenen of heb je een spiegel nodig? Vraag een vriend/vriendin om je feedback te geven tijdens het gesprek. Bij hardnekkige neigingen kun je oefenen met een coach of trainer. Je bent van harte welkom in mijn praktijk voor een oriënterend gesprek. Neem hiervoor of met andere vragen contact met me op. Coaching is belangrijk, maar nog belangrijker is dat je na de coaching weer verder kunt. Zelf. Dat is altijd het doel waar we naartoe werken.

In contact, uit de ruzie

relatie, communicatie, geweldloze communicatie, Marshall Rosenberg, ruzie, empathisch luisteren, behoeften, emoties, verzoek,

In contact, uit de ruzie

Ben je de ruzies beu en wil je constructief aan de slag om je relatie te versterken?

Laten we beginnen met vast te stellen dat er tenminste sprake is van een relatie: je geeft (nog) genoeg om elkaar om ruzie te maken. Hoe akelig ruziemaken ook kan zijn. Het jammere aan ruziemaken is, dat je je in een herhalend patroon kunt bevinden en dat er wezenlijk niets verandert. Sterker nog, de afstand die je tot elkaar voelt, vergroot. Terwijl je juist streeft naar een relatie in verbinding.

De dynamiek van ruzie

Laten we eerst eens kijken naar de dynamiek van ruzie maken. Het begint vaak met kleine irritaties die onopgemerkt blijven totdat ze een kritiek punt bereiken. En voor je het weet, bevind je je middenin een verhitte discussie. Discussie levert afstand op, het omgekeerde van wat je met de ruzie wilde bereiken. Maar wat als we ruzie zouden kunnen transformeren naar constructieve gesprekken? 

Communiceren is key

Je hebt vast wel eens gehoord dat communicatie de sleutel is tot een succesvolle relatie. In deze blog neem ik je mee om communicatie, vooral tijdens conflicten, te verkennen en te begrijpen waarom verbindende communicatie zoals Marshall Rosenberg ontwikkelde, zo’n krachtig hulpmiddel is. Spoiler alert: Het draait om het uiten van je behoeften op een respectvolle manier en het luisteren naar de behoeften van je partner. Om dat te bereiken zul je je kijk op ruziemaken wellicht moeten bijstellen: ruziemaken draait niet om winnen of verliezen, maar om begrip en verbinding. Dit inzicht brengt met zich mee: wil je een andere uitkomst, dan moet je je gedrag veranderen. 

Wat voel je?

Een eerste stap naar effectief ruziemaken is, dat je je eigen emoties ontdekt en begrijpt en deze loskoppelt van wat er daadwerkelijk gebeurt. Dat betekent niet dat je nooit boos mag worden, integendeel. Boosheid geeft je het signaal dat er een grens overschreden wordt die bewaakt moet worden. In een (dreigend) conflict ben je geneigd primair te reageren en in de (tegen)aanval te gaan. Bij effectief ruzie maken doe je dat niet. In plaats daarvan neem je een moment om te reflecteren. Zeg bijvoorbeeld niet meteen: ‘Je maakt me boos,’ maar erken je gevoelens door te zeggen: ‘Ik voel me boos wanneer…’ Door over jouw eigen emoties te praten blijf je uit de beschuldiging, waardoor je de ander helpt uit de verdediging te blijven.

Ieder mens wil gehoord, gezien en geaccepteerd worden

Een andere waardevolle component van geweldloze communicatie is empathie. Empathie komt voort uit het besef dat ieder mens behoefte heeft aan gezien, gehoord en geaccepteerd te worden. Met empathie maak je echte verbinding, doordat je je zonder oordeel en nieuwsgierig opstelt. Neem de tijd om naar je partner te luisteren en probeer diens perspectief te begrijpen. Stel open vragen zoals: ‘Hoe voel je je hierover?’ of ‘Wat heb je nodig?’ Dit creëert een sfeer van wederzijds begrip en vermindert defensieve reacties.

Communiceren is ook luisteren

Communiceren is niet alleen praten, maar ook luisteren. Actief luisteren is een kunst die de basis vormt voor het oplossen van conflicten. Herhaal wat je partner zegt om te laten zien dat je diegene begrijpt en vraag om verduidelijking als dat nodig is. Dit toont betrokkenheid en respect voor elkaars perspectieven.

Welke onvervulde behoeften heb je?

Bedenk dat ruzies vaak ontstaan door onvervulde behoeften. Identificeer je behoeften en deel ze met je partner. Creëer samen oplossingen die aan de behoeften van jullie beiden voldoen. Door dit te doen, werk je niet tegen elkaar, maar samen aan het versterken van jullie relatie.

Communicatie ís de relatie

Effectief ruziemaken en communiceren gaan hand in hand. Door de principes van geweldloze communicatie toe te passen, verander je conflicten in kansen voor groei en begrip. Onthoud dat communicatie de relatie vormt. Geweldloze communicatie kan de magie toevoegen die nodig is voor een gezonde en duurzame band met je partner. 

Vraag hulp

Wanneer er veel emoties bij komen kijken, is effectief communiceren soms moeilijk. Er ontstaat geen duidelijkheid, waardoor een kwestie nasty kan worden en het je relatie op scherp kan zetten. Herken je dit? Weet dan dat je gewoon om hulp kunt vragen. Met een zetje in de goede richting zijn jullie zó weer op de rit.